بررسی سیر رمانتیسیسم سیاه در ادبیات معاصر فارسی با تکیه بر اشعار فریدون توللی، نادر نادرپور و نصرت رحمانی
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سمنان - دانشکده علوم انسانی
- نویسنده موسی وصفی قراولخانه
- استاد راهنما عبدالله حسن زاده میرعلی محمد رضایی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1393
چکیده
رمانتی¬سیسمِ سیاه، گرایشی است که در ادبیات فارسی تحت تأثیر تحولات سیاسی و اجتماعی در ایران پدید آمد، از وقایع مهم تأثیرگذار در بروز این پدیده می¬توان به انقلاب مشروطه و پس از آن کودتای 28 مرداد سال 1332 اشاره کرد. از ویژگی¬های این گرایش باید به مرگ¬طلبی، توجه به فضاهای ناشناخته، شب، گورستان، حضور مردگان و اشباحِ سرگردان در شعر و... اشاره کرد. تکوین این مضامین در شعر فارسی به دوران مشروطه بازمی¬گردد که بیشتر در شعر میرزادۀ عشقی و عارف قزوینی دیده می¬شود؛ امّا بلوغ آن، در سال¬های پس از کودتا بود که جلوه¬های آن را در بیشتر اشعار شعرای آن دوره -از جمله مهدی اخوان ثالث، حسن هنرمندی، فروغ فرّخزاد و فریدون مشیری-، می¬توان دید. امّا گرایش سه شاعر دیگر به این پدیده در شعر چشم¬گیر¬تر است. این سه شاعر عبارتند از: فریدون تولّلی، نادر نادرپور و نصرت رحمانی. تیره بینی و مرگ اندیشی¬ِ فریدون تولّلی بیشتر در دفاتر نخستینش دیده می¬شود، شعر او پس از واقعۀ کودتای 28 مرداد که جامعۀ شاعرانِ روشنفکر را سرخورده و مأیوس کرده بود، به سوی نوعی رمانتی¬سیسم سیاه رفت. عوامل مؤثّر دیگری نیز در گرایش او به این جریان وجود داشت، از جمله آشنایی او با شعر فرانسه و به ویژه شاعری نظیر بودلر و نیز تخصّصش در زمینه باستان¬شناسی، که او را به دنیای مردگان می¬برد. نادرپور نیز شاعر دیگری است که شعرش سرشار از این مضامین بود. اگرچه وی در ابتدا تحت تأثیر فریدون تولّلی قرار داشت امّا وی بیشتر از هر عامل دیگری، متأثّر از شاعران اروپایی و جریان¬های ادبی همچون مکتب گورستان بود. امّا شاعر سومی که اشعارش در مطالعۀ این جریان دارای اهمیّت است، نصرت رحمانی¬ است. وی در سه مجموعۀ نخستینش تحت تأثیر تولّلی و فضای شعرهای «رها» و «پویه»، شیفتۀ مفاهیمی گناه¬آلود و دوزخی است. از عوامل بسیار مهم در تیرگی اشعار او نیز، فضای اجتماعی ایران بعد از کودتا است.
منابع مشابه
بررسی جریان رمانتیک جامعه گرا در شعر معاصر با تکیه بر اشعار نصرت رحمانی
محرک اصلی تغییر سبک در هر دوره ای وقایع سیاسی- اجتماعی هست. در ایران، انقلاب مشروطه در کنار تحولاتی که در سطح جامعه پدید آورد، در عرصه ی ادبیات نیز بی تأثیر نبود و با طرح مضامین اجتماعی، موجب تحول و تغییر سبک ادبا شد. رخدادهای دوره ی حکومت پهلوی، گرایش به رمانتیک جامعه گرا و در نتیجه تغییر سبک را در اشعار و برخی آثار گسترده تر کرد. رمانتیسم مکتبی ادبی است که به برتری احساس و تخیل بر استدلال و ت...
15 صفحه اولبررسی مفهوم امیدواری و نومیدی در شعر معاصر فارسی با تکیه بر اشعار توللی، کسرایی، رحمانی و ابتهاج
چکیده ندارد.
15 صفحه اولهنجارگریزی نوشتاری در اشعار نصرت رحمانی
برجسته‌سازی ویژگی و مشخصۀ زبان ادبی است. اثر ادبی به این وسیله از واقعیت موجود جهان واقع و نیز ساخت آشنای متن آشنایی‌زدایی می‌کند. برجسته‌سازی را میتوان با هنجارگریزی زبانی، یعنی انحراف هدف‌مند، نقش‌مند و غایت‌مند از قواعد کلی زبان، یک‌سان شمرد. هنجارگریزی نوشتاری یکی از انواع هشت‌گانۀ هنجارگریزی است که «لیچ» از آن‌ها نام برده‌است و بسیاری از شاعران معاصر از این شیوه برای افزودن معنا یا معناها...
متن کاملتضّاداندیشی در مضمون مرگ در شعر رمانتیک فارسی (با تأکید بر اشعار نصرت رحمانی و سهراب سپهری)
رمانتیسیسم، در تعریف، اصول، گرایش، دستهبندی و مضمون، تقابلپذیر و تضّادگراست. از مضامینی که در مواجهه با تضّادگرایی رمانتیسیسم دچار تقابل و دوگانگی میشود، مرگ و مرگاندیشی است. این مضمون در شعر رمانتیک فارسی در دو شکل سیاه و سپید ظاهر شده است. نمونة اعلای مرگاندیشی سیاه را در شعر نصرت رحمانی میتوان دید و در مقابل او، سهراب سپهری، سپیداندیشترین شاعر رمانتیک در این حوزه است. بر این اساس اشعار ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سمنان - دانشکده علوم انسانی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023